![]() |
B&B TRONIK 44-200 Rybnik ul. Modrzewskiego 5 tel/fax (032) 4224259 |
|
INSTRUKCJA
|
||
DANE TECHNICZNE |
||
- Napięcie zasilania
230 V AC |
||
INFORMACJE OGÓLNE |
||
Kotły na paliwo stałe wymagają stałego nadzoru w zakresie regulacji intensywności spalania. Regulacji tej dokonuje się za pomocą dopływu powietrza podawanego do paleniska. Szybkość spalania a zatem i moc uzyskiwana z paleniska zależy od ilości powietrza biorącego udział w procesie spalania. Zależność ta jest dosyć złożona, bowiem zależy od wielu czynników m.in. od ilości i właściwości załadowanego opału, czynnej pojemności komory spalania, grubości warstwy popiołu na ruszcie, aktualnej temperatury w palenisku i przewodzie kominowym, ciśnienia i wilgotności powietrza itd. Jednym słowem, aby utrzymać proces spalania na żądanym poziomie trzeba dokonywać stałej korekty w zakresie doprowadzanego powietrza. Najkorzystniejsze rozwiązania tego problemu opierają się na stosowaniu sztucznego, regulowanego ciągu, tzn. z udziałem urządzeń wspomagających ciąg. Do nich należy popularnie stosowany podmuch powietrza pod ruszt. Metoda ta posiada szereg wad takich jak konieczność utrzymywania absolutnej szczelności całego kotła i czopucha (co w praktyce jest prawie nieosiągalne) w przeciwnym wypadku następuje wydostawanie się gazów spalinowych (zatrucia), dymów i pyłów (zanieczyszczenie kotłowni). Dużym kłopotem jest rozpalanie zimnego kotła oraz kontrola procesu spalania, bowiem wówczas następuje największe zadymienie i zapylenie. Zastosowanie wentylatora wyciągającego spaliny daje pełny komfort obsługi, ponieważ dzięki powstającemu podciśnieniu w całej przestrzeni komory paleniskowej i dymnej nie mogą się wydostać żadne gazy, dymy oraz pyły. Ponadto dzięki dużemu podciśnieniu wytwarzanego przez wentylator doprowadzana jest duża ilość powietrza przez całą powierzchnię rusztu i to niezależnie od grubości zalegającego paliwa i popiołu. Spalanie odbywa się z nadmiarem powietrza a zatem ekologicznie. Wentylator rozwiązuje częsty problem niedostatecznego przekroju kanału kominowego zwłaszcza w starszym budownictwie. Minimalny wymagany przekrój wynosi 100 mm (średnica). Uniwersalność rozwiązania polega na tym, że wentylator ten może być zastosowany do każdego kotła na paliwo stałe bez konieczności jakichkolwiek przeróbek na kotle czy też w kotłowni. Rozwiązanie to wychodzi naprzeciw kotłom wyposażonym w tzw. dopalacze tj. kotłom, gdzie dodatkowe powietrze jest podane bezpośrednio do strefy żaru.
|
||
INSTALACJA |
||
Wentylator instaluje się na wylocie komina dymnego (rys). Przed przystąpieniem do montażu należy ocenić, czy komin i wylot komina są w należytym stanie technicznym tzn. czy cegły nie są luźne, otwór wylotowy nie jest zbyt zrujnowany itp. Po dokonaniu niezbędnych poprawek budowlanych można przystąpić do instalacji. Instalacja polega na postawieniu wentylatora w płycie komina nad otworem wylotowym spalin i opuszczeniu kabla zasilającego przez kanał wentylacyjny do kotłowni. Po ustwieniu należy zaczepić taśmę asekuracyjną wg opisu niżej. Pod płytą dolną jest przymocowana warstwa waty mineralnej ochroniona ognioodporną tapetą a w narożach podpórki silikonowe. Wata służy do uszczelnienia połączenia dolnej płyty z zwięczeniem komina a podpórki podtrzymują całą konstrukcję na odpowiedniej wysokości i jednocześnie izolują od drgań, które mogą się przenosić od wentylatora do komina. Na bocznej (dłuższej) krawędzi są wspawane oczka do których przymocowane są taśmy odciągowe zabezpieczające przed ewentualnym strąceniem przez gwałtowną wichurę. Drugi koniec taśmy (nie naprężać tylko wyciągnąć luz) należy zaczepić o śrubę rozporową wkręconą w konstrukcję komina. |
||
URUCHOMIENIE I EKSPLOATACJA |
||
Po dokonaniu montażu i podłączeniu elektrycznym wentylator jest gotowy do pracy. Zasady regulacji warunków spalania: Ponieważ wentylator wytwarza bardzo duże podciśnienie, które w normalnych warunkach jest niepotrzebne, można je ograniczyć dostosowując do aktualnych potrzeb dwoma sposobami tj. poprzez zmniejszenie obrotów wentylatora i równocześnie przymykając wszystkie wloty powietrza pozostawiając tylko nie-znaczne szczeliny. Pierwsza czynność zmniejsza pobór mocy wentylatora i nie dopuszcza do zbyt szybkiego rozpalania kotła, druga nie dopuszcza do dalszego wzrostu temperatury po wyłączeniu wentylatora (ważne przy stosowaniu sterowników automatycznych). Czynności regulacyjne są zależne od indywidualnych warunków u użytkownika. Podano jedynie podstawowe zasady, resztę należy dobrać doświadczalnie. Wentylator powinien być użytkowany ze sterownikiem i tak ustawić obroty i przymknięcia wlotów powietrza, ażeby utrzymać warunki spalania na żądanym poziomie zaś zadaniem sterownika jest stabilizacja temperatury wody w kotle wg aktualnych potrzeb. Wysokie parametry
wentylatora pozwalają na eksploatację kotła przy rzadszym niż dotychczas
rusztowaniu. Kocioł będzie poprawnie spalał opał nawet przy dużej warstwie
popiołu na ruszcie, w rezultacie czynności związane z usuwaniem
nagromadzonego popiołu można wykonywać znacznie rzadziej. Wykonywanie tych
czynności przy włączonym wentylatorze eliminuje bardzo skutecznie zapylanie
kotłowni |
||
UWAGI KOŃCOWE |
||
Wentylator można podłączyć do istniejącego sterownika typu SKCO-2, z procesorem "W". Sposób regulacji jest opisany w instrukcji WWSK.
Wentylator może być zastosowany do dowolnego kotła CO na paliwo stałe
(zamiast podmuchu i w kotłach z podajnikiem oraz kominkach).
Ponadto może być stosowany jako wyciąg stanowiskowy szkodliwych wyziewów o
podwyższonej temperaturze w procesach technologicznych np. w spawalniach
itp. oraz jako wyciąg dymów pożarowych. W przypadku kotła z podajnikiem,
kominka oraz stosowania wentylatora jako odciągu nie stosuje się sterownika
a jedynie regulator obrotów. |
||
|
||